Jedną z najbardziej przydatnych funkcji programu Excel jest indeks operatora. Wyszukuje dane w zakresie na skrzyżowaniu określonych wierszy i kolumny, zwracając wynik w określonej komórce. Ale możliwość tej funkcji ujawnia się przy użyciu go w złożonych wzorach w połączeniu z innymi operatorami. Rozważmy różne opcje ich użycia.
Korzystanie z funkcji funkcji
Operator indeksu odnosi się do grupy funkcji z kategorii "Linki i tablice". Ma dwie odmiany: dla tablic i do referencji.Opcja tablic ma następującą składnię:
= Indeks (tablica; Number_link; Number_Number)
Jednocześnie można stosować dwa ostatnie argumenty w formule, zarówno razem, jak i którekolwiek z nich, jeśli tablica jest jednowymiarowa. W zakresie wielowymiarowych oba wartości powinny być stosowane. Konieczne jest również wziąć pod uwagę, że pod numerem linii i kolumna jest rozumiana nie numer na współrzędnych arkusza, ale zamówienie wewnątrz najbardziej określonej tablicy.
Składnia opcji odniesienia wygląda tak:
= Indeks (link; Number_link; Number_Number; [Number_Name])
Tutaj można również użyć tylko jednego argumentu z dwóch: "Numer wiersza" lub "numer kolumny". Argument "Numer obszaru" jest ogólnie opcjonalny i ma zastosowanie tylko wtedy, gdy w operacji uczestniczy kilka zakresów.
W ten sposób operator poszukuje danych w zestawie ustalonym przy określaniu ciągu lub kolumny. Ta funkcja jest bardzo podobna do jego możliwości. Ramię operatora Ale w przeciwieństwie do tego może szukać niemal wszędzie, a nie tylko w skrajnej lewej kolumnie tabeli.
Metoda 1: Korzystanie z indeksu operatora dla tablic
Przede wszystkim przeanalizujmy na najprostszym przykładzie algorytmu do korzystania z indeksu operatora dla tablic.
Mamy stół wynagrowy. W swojej pierwszej kolumnie pojawi się nazwy pracowników, w drugiej - datę płatności, aw jednej trzecim - kwota kwoty zarobkowej. Musimy wycofać nazwę pracownika w trzecim wierszu.
- Wybierz komórkę, w której zostanie wyświetlony wynik przetwarzania. Kliknij ikonę "Wstaw funkcję", która znajduje się natychmiast po lewej stronie ciągu wzoru.
- Wystąpi procedurę aktywowania kreatora funkcji. W kategorii "Referencje i tablice" tego narzędzia lub "pełna lista alfabetyczna", szukając nazwy "indeks". Po znalezieniu tego operatora zaznaczamy go i kliknij przycisk "OK", który jest umieszczony na dole okna.
- Otworzy się małe okno, w którym musisz wybrać jeden z rodzajów funkcji: "Array" lub "Link". Potrzebujemy opcji "Array". Znajduje się najpierw i jest domyślnie podświetlony. Dlatego możemy po prostu kliknąć przycisk "OK".
- Okno argumentu otwiera funkcję indeksu. Jak wspomniano powyżej, ma trzy argumenty i odpowiednio trzy pola do napełniania.
W polu "Array" musisz określić adres przetwarzanego zakresu danych. Możesz go prowadzić ręcznie. Ale aby ułatwić zadanie, zrobimy inaczej. Umieściamy kursor do odpowiedniego pola, a następnie bij całą gamę danych tabelarycznych na arkuszu. Po tym adres zakresu natychmiast pojawia się w polu.
W polu "Numer wiersza" ustawić numer "3", ponieważ przez warunek, musimy zdefiniować trzeci nazwę na liście. W polu "Numer kolumny" ustaw numer "1", ponieważ kolumna nazwa jest pierwsza w dedykowanym zakresie.
Po wykonaniu wszystkich określonych ustawień kliknij przycisk "OK".
- Wynik przetwarzania jest wyświetlany w komórce, który został określony w pierwszym akapicie niniejszej instrukcji. Jest to wynikowy nazwisko, który jest trzecim na liście w dedykowanym zakresie danych.
Zdemontowaliśmy funkcję funkcji indeksu w wielowymiarowej tablicy (kilka kolumn i ciągów). Jeśli zakres był jednowymiarowy, a następnie napełnianie danych w oknie argumentu byłoby jeszcze łatwiejsze. W polu "Array" według tej samej metody, co powyżej, okreśrzymy swój adres. W tym przypadku zakres danych składa się tylko z wartości w kolumnie "Nazwa". W polu "Numer wiersza" określa wartość "3", ponieważ musisz znać dane z trzeciej linii. Pole "Numer kolumny" można w ogóle pozostawić puste, ponieważ mamy zakres jednowymiarowy, w którym używana jest tylko jedna kolumna. Kliknij przycisk "OK".
Wynik będzie dokładnie taki sam jak powyżej.
Był to najprostszy przykład, aby zobaczyć, jak działa ta funkcja, ale w praktyce ta opcja jest jeszcze używana, rzadko jest rzadko stosowany.
Lekcja: Magister funkcji w Excele
Metoda 2: Zastosowanie w kompleksie z operatorem wyszukiwania
W praktyce funkcja indeksu jest najczęściej używana razem z argumentem wyszukiwania. Wskaźnik wiązek - Firma wyszukiwania to potężne narzędzie podczas pracy w programie Excel, co jest bardziej elastyczne zgodnie z funkcjonalnymi niż jego najbliższym analogiem - operatorowi ARP.
Głównym zadaniem funkcji wyszukiwania jest określenie liczby w kolejności określonej wartości w dedykowanym zakresie.
Operator Syntax Wyszukaj takie:
= Deska wyszukiwania (żądane_dation, oglądane_missive, [typ_densation])
- Pożądana wartość to wartość, której w zasięgu, którego szukamy;
- Oglądana tablica jest zakresem, w którym znajduje się ta wartość;
- Typ mapowania jest opcjonalnym parametrem, który określa dokładnie lub przybliżenie wartości. Szukamy dokładnych wartości, więc ten argument nie zostanie użyty.
Korzystając z tego narzędzia, możesz zautomatyzować wprowadzenie argumentów "Numer wiersza" i "numer kolumny" do funkcji indeksu.
Zobaczmy, jak można to zrobić na konkretnym przykładzie. Pracujemy z tym samym stołem, który został omówiony powyżej. Oddzielnie mamy dwa dodatkowe pola - "nazwa" i "kwota". Konieczne jest, aby wprowadzić nazwę pracownika, ilość pieniędzy zarobionych przez nich jest automatycznie wyświetlana. Zobaczmy, jak można to zaimplementować w praktyce, stosując indeks funkcji i wyszukiwania.
- Przede wszystkim dowiadujemy się, jaką wynagrodzenie otrzymuje Pracownik Parentova D. F. Wprowadź swoje imię do odpowiedniego pola.
- Wybierz komórkę w polu "Ilość", w którym zostanie wyświetlony wynik końcowy. Uruchom indeks funkcji okna argumentu dla tablic.
W polu "Array" przedstawiamy współrzędne kolumny, w której znajdują się kwoty wynagrodzeń pracowników.
Pole "kolumna" pozostaje puste, jak używamy do przykładowego zakresu jednomanalnego.
Ale w polu "Numer wiersza" będziemy musieli nagrać funkcję wyszukiwania. Dla jej rekordu przyklej się do składni, która została omówiona powyżej. Natychmiast w tej dziedzinie wprowadź nazwę operatora "Wyszukaj firmę" bez cytatów. Następnie natychmiast otwórz wspornik i wskaż współrzędne żądanej wartości. Są to współrzędne komórki, w której odnotowaliśmy nazwę pracownika Parenova oddzielnie. Umieszczamy punkt z przecinkiem i określamy współrzędne oglądanego zakresu. W naszym przypadku jest to adres kolumny z nazwiskami pracowników. Po tym zamknij wspornik.
Po wykonaniu wszystkich wartości kliknij przycisk "OK".
- Wynik liczby zarobków Parfenova D. F. Po przetwarzaniu jest wyświetlany w polu "Ilość".
- Teraz, jeśli w polu "Nazwa" zmienimy zawartość z Parfenov.
Metoda 3: Przetwarzanie wielu tabel
Zobaczmy, jak indeks może być obsługiwany przez kilka tabel. W tych celach zostaną zastosowane dodatkowy argument "Numer obszaru".
Mamy trzy stoły. Każda tabela wyświetla wynagrodzenia pracowników przez osobny miesiąc. Naszym zadaniem jest poznanie wynagrodzenia (trzecia kolumna) drugiego pracownika (druga linia) na trzeci miesiąc (trzeci obszar).
- Wybieramy komórkę, w której wynik jest wytwarzany i może otworzyć kreatora funkcji, ale przy wyborze typu operatora wybierz widok odniesienia. Potrzebujemy tego, ponieważ jest to taki typ, który obsługuje pracę z argumentem "Numer obszaru".
- Otworzy się okno argumentu. W polu Link musimy określić adresy wszystkich trzech zakresów. Aby to zrobić, ustaw kursor w polu i wybierz pierwszy zakres lewym przyciskiem myszy. Następnie umieść punktem przecinkiem. Jest to bardzo ważne, ponieważ jeśli natychmiast przejdziesz do wydania następnej tablicy, jego adres po prostu zastąpi współrzędne poprzedniego. Więc po wejściu do przecinka, przeznaczamy następujący zakres. Następnie ponownie umieść punktem przecinkiem i przydzielić ostatnią tablicę. Cały wyrażenie, który znajduje się w polu "Link" weźmie wsporniki.
W polu "Numer wiersza" wskazuje numer "2", ponieważ szukamy drugiego nazwiska na liście.
W polu "Numer kolumny" określa numer "3", ponieważ kolumna wynagrodzenia jest trzecim na koncie w każdej tabeli.
W polu "Numer obszaru" ustawić numer "3", ponieważ musimy znaleźć dane w trzecim stole, który zawiera informacje o wynagrodzeń przez trzeci miesiąc.
Po wprowadzeniu wszystkich danych kliknij przycisk "OK".
- Następnie wyniki obliczeń są wyświetlane w wstępnie wybranej komórce. Istnieje ilość wynagrodzenia drugiego pracownika (Safronova V. M.) przez trzeci miesiąc.
Metoda 4: Obliczanie kwoty
Formularz odniesienia nie jest tak często używany jako forma tablicy, ale może być stosowany nie tylko podczas pracy z kilkoma zakresami, ale także dla innych potrzeb. Na przykład można go użyć do obliczenia ilości w połączeniu z operatorem ilości.
Podczas dodawania kwot, następująca składnia ma:
= Sumy (adres_masiva)
W naszym szczególnym przypadku kwota zysków wszystkich pracowników miesięcznie można obliczyć przy użyciu następującego wzoru:
= Kwoty (C4: C9)
Ale możesz go trochę zmodyfikować za pomocą funkcji indeksu. Wtedy będzie miała następującą formę:
= Sumy (C4: Indeks (C4: C9; 6))
W takim przypadku komórka wskazuje współrzędne tablicy, którą zaczyna. Ale we współrzędnych wygaśnięcia tablicy używany jest indeks. W tym przypadku pierwszy argument indeksu operatora wskazuje zakres, a drugi - na ostatniej komórce - szósty.
Lekcja: Przydatne funkcje Excel.
Jak widać, funkcja indeksu może być używana na wygnaniu, aby rozwiązać dość różnorodne zadania. Chociaż uważaliśmy daleko od wszystkich możliwych opcji jego użycia, ale tylko najbardziej poszukiwane. Istnieją dwa typy tej funkcji: odniesienie i do tablic. Może być najbardziej skutecznie stosowany w połączeniu z innymi operatorami. Stworzony w ten sposób formuł będzie w stanie rozwiązać najtrudniejsze zadania.