انواع اتصالات VPN.

این اتفاق می افتد که به اندازه کافی برای اتصال یک کابل شبکه به کامپیوتر به اینترنت، اما گاهی اوقات شما باید کاری را انجام دهید. PPPOE، L2TP و اتصالات PPTP هنوز استفاده می شود. اغلب ارائه دهنده اینترنت دستورالعمل هایی را برای راه اندازی مدل های خاص روترها ارائه می دهد، اما اگر شما اصل آنچه را که باید پیکربندی شود را درک کنید، می توانید تقریبا بر روی هر روتر انجام دهید.

راه اندازی PPPOE

PPPoE یکی از انواع اتصال به اینترنت است که اغلب هنگام کار DSL استفاده می شود.

1. یکی از ویژگی های متمایز هر اتصال VPN این است که از ورود و رمز عبور استفاده کنید. برخی از مدل های روتر نیاز به یک رمز عبور دو بار، دیگران - یک بار. هنگامی که ابتدا پیکربندی شده، می توانید این داده ها را از معاهده با ارائه دهنده اینترنت استفاده کنید.



2. بسته به الزامات ارائه دهنده، آدرس IP روتر، ایستا (دائمی) یا پویا خواهد بود (می تواند هر بار متصل به سرور تغییر کند). آدرس پویا توسط ارائه دهنده صادر می شود، بنابراین هیچ چیز برای پر کردن نیست.



3. آدرس استاتیک باید به صورت دستی تجویز شود.



4. نام و نام سرویس AC پارامترهای مربوط به PPPoE هستند. آنها نام عنوان و نوع خدمات را نشان می دهند. اگر آنها باید مورد استفاده قرار گیرند، ارائه دهنده باید این را در دستورالعمل ذکر کند.

   

   در برخی موارد، تنها "نام سرویس" استفاده می شود.

   

5. ویژگی بعدی پیکربندی مجدد اتصال است. بسته به مدل روتر، گزینه های زیر در دسترس خواهد بود:
   • "اتصال به صورت خودکار" - روتر همیشه به اینترنت متصل می شود، و هنگامی که اتصال شکسته شود، آن را دوباره وصل می شود.
   • "اتصال به تقاضا" - اگر اینترنت از اینترنت استفاده نمی کند، روتر اتصال را خاموش می کند. هنگامی که مرورگر یا برنامه دیگر تلاش می کند به اینترنت دسترسی پیدا کند، روتر اتصال را بازگرداند.
   • "اتصال دستی" - همانطور که در مورد قبلی، روتر اتصال را شکستن اگر برخی از زمان از اینترنت استفاده نمی کند. اما در عین حال، زمانی که برخی از برنامه ها دسترسی به شبکه جهانی را درخواست می کنند، روتر ارتباط برقرار نخواهد کرد. برای رفع آن، باید به تنظیمات روتر بروید و روی دکمه "اتصال" کلیک کنید.
   • "اتصال مبتنی بر زمان" - در اینجا شما می توانید مشخص کنید که چه فواصل زمانی اتصال به طور فعال خواهد بود.

   

   • یکی دیگر از گزینه های ممکن - "همیشه در" - اتصال همیشه فعال خواهد بود.

   

6. در برخی موارد، ارائه دهنده اینترنت به شما نیاز دارد که سرورهای نام دامنه (DNS "را مشخص کنید، که آدرس های اسمی سایت ها (ldap-isp.ru) را به دیجیتال تبدیل می کند (10.90.32.64). اگر این مورد نیاز نیست، می توانید این مورد را نادیده بگیرید.



7. MTU تعداد اطلاعات منتقل شده برای یک عملیات انتقال داده است. به خاطر افزایش پهنای باند، شما می توانید با ارزش ها آزمایش کنید، اما گاهی اوقات می تواند منجر به مشکلات شود. اغلب، ارائه دهندگان اینترنت نشان دهنده اندازه MTU مورد نیاز هستند، اما اگر این نیست، بهتر است که این پارامتر را لمس نکنید.



8. "آدرس مک" این اتفاق می افتد که در ابتدا اینترنت فقط به کامپیوتر متصل بود و تنظیمات ارائه دهنده به یک آدرس MAC خاص متصل می شوند. از آنجا که گوشی های هوشمند و قرص گسترده شده اند، به ندرت یافت می شود، با این وجود امکان پذیر است. و در این مورد، ممکن است لازم باشد که "Clone" آدرس MAC لازم باشد، یعنی لازم است روتر را دقیقا همان آدرس را به عنوان یک رایانه ای که در آن اینترنت پیکربندی شده بود، انجام دهیم.



9. "اتصال ثانویه" یا "اتصال ثانویه". این پارامتر مشخصه "دسترسی دوگانه" / "روسیه PPPoE" است. با آن، شما می توانید به ارائه دهنده شبکه محلی متصل شوید. لازم است که آن را فقط زمانی که ارائه دهنده توصیه می کند، شامل آن است که دسترسی دوگانه یا روسیه PPPOE پیکربندی شده است. در غیر این صورت، باید خاموش شود. هنگامی که شما "IP پویا" را فعال می کنید، ارائه دهنده اینترنت به صورت خودکار آدرس را نمایش می دهد.



10. هنگامی که "IP استاتیک" فعال می شود، آدرس IP و گاهی اوقات ماسک نیاز به ثبت نام خود را دارد.

تنظیم L2TP

L2TP یکی دیگر از پروتکل VPN است، این فرصت های زیادی را فراهم می کند، بنابراین در میان مدل های روتر به طور گسترده ای توزیع می شود.

1. در ابتدای تنظیم L2TP، می توانید تصمیم بگیرید که کدام آدرس IP باید باشد: پویا یا استاتیک. در اولین مورد، لازم نیست آن را سفارشی کنید.



در دوم - لازم است ثبت نام نه تنها آدرس IP خود و گاهی اوقات ماسک زیر شبکه آن، بلکه دروازه - "L2TP Gateway IP-Address" ثبت نام کنید.



2. پس از آن می توانید آدرس سرور را مشخص کنید - "L2TP Server IP-Address". ممکن است به عنوان "نام سرور" ملاقات کند.



3. همانطور که اتصال VPN فرض می شود، شما باید یک ورود یا رمز عبور را مشخص کنید که می تواند از قرارداد استفاده شود.



4. بعد اتصال به سرور را تنظیم می کند، که پس از شکستن ترکیب، رخ می دهد. شما می توانید "همیشه در" را مشخص کنید تا همیشه فعال شود یا "بر روی تقاضا" به طوری که اتصال بر روی تقاضا نصب شود.



5. تنظیمات DNS باید انجام شود اگر ارائه دهنده نیاز دارد.



6. پارامتر MTU معمولا نیازی به تغییر نیست، در غیر این صورت ارائه دهنده اینترنت، دستورالعمل هایی را که شما باید قرار دهید را نشان می دهد.



7. شما همیشه آدرس MAC را مشخص نمی کنید، اما برای موارد خاص دکمه MAC CLONE CLONE شما را فشار می دهد. این روتر مک را به آدرس کامپیوتر که از پیکربندی انجام می شود، اختصاص می دهد.

راه اندازی PPTP

PPTP انواع مختلفی از اتصالات VPN، خارج از آن، تقریبا همانند L2TP پیکربندی شده است.

1. شما می توانید پیکربندی این نوع اتصال را با نوع نوع آدرس IP شروع کنید. با یک آدرس پویا، لازم نیست هر چیزی را پیکربندی کنید.



اگر آدرس آدرس باشد، علاوه بر ساخت آدرس ها، گاهی لازم است که ماسک زیر شبکه را مشخص کنید - لازم است که روتر قادر به محاسبه آن باشد. سپس دروازه "آدرس IP دروازه PPTP" است.



2. سپس شما باید "PPTP Server IP آدرس" را مشخص کنید که کدام مجوز رخ می دهد.



3. پس از آن، شما می توانید ورود و رمز عبور صادر شده توسط ارائه دهنده را مشخص کنید.



4. هنگام تنظیم مجدد مجدد، می توانید "تقاضا" را مشخص کنید تا اتصال به اینترنت بر اساس تقاضا نصب شود و اگر از آنها استفاده نکنید، قطع شده است.



5. پیکربندی سرورهای نام دامنه اغلب مورد نیاز نیست، اما گاهی اوقات توسط ارائه دهنده مورد نیاز است.



6. مقدار MTU بهتر است اگر لازم نیست لمس کنید.



7. فیلد "MAC Address" به احتمال زیاد نباید پر شود، در موارد خاص، شما می توانید از دکمه زیر استفاده کنید تا آدرس کامپیوتر را مشخص کنید که روتر پیکربندی شده است.

نتیجه

این بررسی از انواع مختلف اتصالات VPN تکمیل شده است. البته، انواع دیگری وجود دارد، اما اغلب آنها در یک کشور خاص مورد استفاده قرار می گیرند یا تنها در برخی از مدل های خاص روتر حضور دارند.