متغیرهای محیطی در لینوکس

متغیرهای محیطی در سیستم عامل های لینوکس هسته لینوکس متغیرهایی هستند که حاوی اطلاعات متن مورد استفاده در برنامه های دیگر در طول راه اندازی هستند. معمولا، آنها شامل پارامترهای سیستم عمومی هر دو پوسته گرافیک و فرمان، داده ها بر روی تنظیمات کاربر، محل فایل های خاص و خیلی بیشتر هستند. مقادیر این متغیرها نشان داده شده است، به عنوان مثال، اعداد، نمادها، راه های راهنمایی یا فایل ها. با تشکر از این، بسیاری از برنامه های کاربردی به سرعت به تنظیمات خاص دسترسی پیدا می کنند، و همچنین توانایی تغییر یا ایجاد گزینه های جدید برای کاربر.

کار با متغیرهای محیطی در لینوکس

به عنوان بخشی از این مقاله، ما می خواهیم بر اطلاعات اساسی و مفید ترین، که مربوط به متغیرهای محیطی است، تاثیر بگذارد. علاوه بر این، ما راه هایی را برای مشاهده آنها، تغییر، ایجاد و حذف نشان خواهیم داد. آشنایی با گزینه های اصلی به کاربران تازه کار کمک می کند تا در مدیریت ابزارهای مشابه حرکت کنند و با ارزش خود در توزیع سیستم عامل مقابله کنند. قبل از شروع تجزیه و تحلیل مهم ترین پارامترها، من می خواهم در مورد تقسیم آنها به کلاس ها بگویم. چنین گروه بندی به شرح زیر تعریف شده است:

1. متغیرهای سیستم این گزینه ها بلافاصله در ابتدای سیستم عامل بارگذاری می شوند، ذخیره شده در فایل های پیکربندی خاص (در مورد آنها در زیر)، و همچنین برای همه کاربران و کل سیستم عامل به طور کلی در دسترس خواهد بود. معمولا چنین پارامترها مهمترین و اغلب در طول شروع طیف گسترده ای از برنامه های کاربردی مورد استفاده قرار می گیرند.
2. متغیرهای سفارشی هر کاربر دارای دایرکتوری خانه خود است که در آن همه اشیاء مهم ذخیره می شوند، فایل های پیکربندی کاربر آنها شامل می شوند. از نام آنها در حال حاضر روشن است که آنها تحت یک کاربر خاص در زمانی که از طریق "ترمینال محلی" مجاز است، اعمال می شود. آنها زمانی که از راه دور متصل می شوند عمل می کنند.
3. متغیرهای محلی پارامترهای مورد استفاده تنها در همان جلسه وجود دارد. هنگامی که آن را تکمیل می شود، آنها برای همیشه حذف خواهند شد و همه باید به صورت دستی برای شروع دوباره ایجاد شوند. آنها در فایل های شخصی ذخیره نمی شوند و با استفاده از دستورات کنسول مناسب ایجاد می شوند، ویرایش و حذف می شوند.

فایل های پیکربندی برای متغیرهای سفارشی و سیستم

همانطور که قبلا از توضیحات بالا می دانید، دو مورد از سه کلاس از متغیرهای لینوکس در فایل های جداگانه ذخیره می شوند که در آن تنظیمات کلی و پارامترهای اضافی جمع آوری می شوند. هر یک از این شی تنها تحت شرایط مناسب بارگیری می شود و برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. به طور جداگانه، من می خواهم این موارد را تخصیص دهم:

• / etc / profile یکی از فایل های سیستم است. در دسترس برای همه کاربران و کل سیستم، حتی با ورودی از راه دور. تنها محدودیت برای آن - پارامترها پذیرفته نمی شوند زمانی که شما استاندارد "ترمینال" را باز کنید، یعنی، در این مکان، هیچ مقداری از این پیکربندی کار نخواهد کرد.
• / etc / information - آنالوگ گسترده تر از پیکربندی قبلی. این عملکرد در سطح سیستم عمل می کند، گزینه های مشابهی را به عنوان فایل قبلی دارد، اما در حال حاضر بدون محدودیت حتی با یک اتصال از راه دور.
• /etc/bash.bashrc - فایل فقط برای استفاده محلی، در یک جلسه یا اتصال از راه دور از طریق اینترنت، عملکرد آن نخواهد بود. هنگام ایجاد یک جلسه جدید ترمینال، برای هر کاربر به طور جداگانه انجام می شود.
• .bashrcs به یک کاربر خاص، در دایرکتوری خانه خود ذخیره می شود و هر بار که ترمینال جدید است اجرا می شود.
• .bash_profile همانند .bashrc است، فقط برای تعامل از راه دور، به عنوان مثال، هنگام استفاده از SSH.

فهرست سیستم اساسی و متغیرهای محیط سفارشی

با تشکر از دستورالعمل های فوق، شما اکنون می دانید که چگونه تمام پارامترهای فعلی و ارزش های آنها را تعیین کنید. این تنها برای مقابله با اصلی باقی می ماند. توجه به چنین مواردی:

• د نام کامل - محیط دسکتاپ. شامل نام محیط فعلی دسکتاپ است. در سیستم عامل، پوسته های گرافیکی مختلف در هسته لینوکس استفاده می شود، بنابراین برنامه های کاربردی برای درک آنچه که در حال حاضر فعال است مهم است. این به متغیر de کمک می کند. یک مثال از ارزش های آن - GNOME، MINT، KDE، و غیره.
• مسیر - لیستی از دایرکتوری ها را تعریف می کند که در آن جستجو برای فایل های مختلف اجرایی. به عنوان مثال، تحت عمل یکی از دستورات جستجو و دسترسی به اشیاء، آنها به این پوشه ها مراجعه می کنند تا به سرعت جستجو و ارسال فایل های اجرایی با استدلال های مشخص شده را جستجو کنند.
• پوسته - گزینه ای از پوسته فرمان فعال را نگه می دارد. چنین پوسته ها اجازه می دهد که کاربر به طور مستقل اسکریپت های خاصی را تجویز کند و فرآیندهای مختلف را با استفاده از Syntaxes اجرا کند. Bash محبوب ترین پوسته است. لیست سایر دستورات مشترک برای آشنایی را می توان در یک مقاله دیگر در لینک زیر یافت.

چنین عدم ظاهری هر پارامتر محلی را در یک مقدار نامحدود اضافه می کند، مهم است که فقط در مورد ویژگی های اصلی عمل آنها به یاد داشته باشید.

اضافه کردن و حذف متغیرهای سفارشی

ما به کلاس های کلاس که در فایل های پیکربندی ذخیره می شوند، تغییر دادیم و از این به این واقعیت که شما باید فایل های خود را ویرایش کنید. این کار با استفاده از هر ویرایشگر متن استاندارد انجام می شود.

1. پیکربندی کاربر را از طریق sudo gedit باز کنید. bashrc. ما پیشنهاد می کنیم از یک ویرایشگر گرافیکی با طراحی نحو استفاده کنیم، به عنوان مثال Gedit. با این حال، شما می توانید هر گونه، به عنوان مثال، VI یا نانو را مشخص کنید.



2. فراموش نکنید که هنگام شروع فرمان به نمایندگی از Superuser، باید یک رمز عبور وارد کنید.



3. در پایان فایل، Export Var = String String را اضافه کنید. تعداد این پارامترها به هیچ چیز محدود نمی شود. علاوه بر این، شما می توانید مقدار متغیرهای موجود را تغییر دهید.



4. پس از انجام تغییرات، ذخیره آنها و بستن فایل.



5. به روز رسانی پیکربندی پس از شروع فایل رخ می دهد، و از طریق منبع .bashrc انجام می شود.



6. شما می توانید فعالیت متغیر را از طریق گزینه Echo $ echo $ بررسی کنید.

اگر قبل از تغییرات با توضیحات این کلاس متغیرها آشنا نباشید، مطمئن شوید که اطلاعات را در ابتدای مقاله بخوانید. این به جلوگیری از خطاهای بیشتر با عمل پارامترهای وارد شده کمک خواهد کرد. همانطور که برای حذف پارامترها، آن را نیز از طریق فایل پیکربندی رخ می دهد. این به اندازه کافی به طور کامل رشته را حذف کرده یا با آن با اضافه کردن در ابتدای علامت #، آن را بیان کنید.

ایجاد و از بین بردن متغیرهای محیط سیستم سیستمیک

این تنها برای تأثیر بر طبقه سوم متغیرها - سیستماتیک است. ویرایش برای انجام این کار، فایل / etc / profile فایل، که حتی با یک اتصال از راه دور، از طریق یک مدیر SSH شناخته شده فعال خواهد بود. باز کردن عنصر پیکربندی در حدود همان شیوه ای که در نسخه قبلی انجام می شود انجام می شود:

1. در کنسول، Sudo Gedit / etc / Profile را وارد کنید.



2. تمام تغییرات لازم را ایجاد کنید و آنها را با کلیک روی دکمه مناسب ذخیره کنید.



3. شی را از طریق منبع / etc / profile راه اندازی مجدد کنید.



4. در پایان، عملکرد را از طریق echo $ var بررسی کنید.

تغییرات در فایل حتی پس از راه اندازی مجدد جلسه ذخیره می شود، و هر کاربر و برنامه قادر به دسترسی به داده های جدید بدون هیچ مشکلی خواهد بود.

حتی اگر اطلاعات ارائه شده امروز به نظر شما بسیار دشوار است، ما به شدت توصیه می کنیم درک آن و درک جنبه های زیادی که ممکن است. استفاده از چنین ابزارهایی سیستم عامل کمک خواهد کرد تا از جمع آوری فایل های تنظیمات اضافی برای هر برنامه جلوگیری شود، زیرا همه آنها به متغیرها دسترسی خواهند داشت. همچنین حفاظت از تمام پارامترها را فراهم می کند و آنها را در یک مکان مشابه گروه بندی می کند. اگر شما علاقه مند به متغیرهای محیطی کمی استفاده می کنید، به مستندات توزیع لینوکس مراجعه کنید.